Deniz Gezmiş, Mahir Çayan ve İbrahim Kaypakkaya, 71 Devrimci Hareketi'nin önderleri olarak tarihte yerlerini aldılar. 60'lı yıllarda devrimci düşüncelerin ülkemizde gelişmesi, 68 Gençlik Hareketi'nin estirdiği devrimci rüzgarla birleşince, ülkemizde devrimci çizgide mücadele de gelişmeye başladı.

Reformist mücadele anlayışına başkaldıran ve gençlik içinde öne çıkan devrimci önderler, 70'li yılların başında ideolojik-politik ayrışmalar farklı devrimci örgütlenmeleri oluşturdu.

Onlar farklı örgütlerde örgütlenmiş devrimci önderler olmalarına rağmen, Türkiye Devrimci Hareketi'nde yeni bir yol açtılar. Ayrı yürüdüler ama devrimci dayanışma içersinde oldular. Emekçilerin istemleri ve devrimin çıkarları herşeyden önemlidir diyerek öne atılan Devrimci Mücadelede kararlılıklarıyla, düzene doğrudan savaş açmalarıyla, kısa ama onurluca yaşamlarında devrim için fedakarlıkta sınır tanımaz özellikleriyle, birlikteliğin en ileri hali olan devrimci dayanışmayı pratikte bize gösterdiler.

Hatırlanacağı üzere 12 Mart faşist darbesinin ardında emekçi halklarımıza ve devrimci harekete karşı baskı ve sindirme politikaları başlatıldı. Devrimci halk hareketini ezip-dağıtmak bir yandan emekçi halka saldırırken diğer yandan emekçilerin kurtuluşu ve özgürlüğü için mücadele yürüten devrimciler yönelik sürek avı başlatıldı.THKO önderleri Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan'ın idam cezasına çarptırıldı. İşte Deniz, Yusuf, Hüseyin'in idamlarını engellemek için iki THKO militanıyla birlikte THKP/C önderi Mahir Çayan ve yoldaşları, ortak bir eylem gerçekleştirdiler. Onlar bu ortak eylemde 30 Mart 1972'de Kızıldere de sloganlar atarak şehit düştüklerinde, tarihe devrimci kahramanlığın yanı sıra, devrimci hareketin mayasına da devrimi dayanışma bilincini kattılar.

Yine TKP/ML Hareketinin önderi İbrahim Kaypakkaya ise, 31 Mayıs 1971 yılında ABD’nin Kürecik üssünü basmak için giden THKO militanlarını ihbar eden ve Sinan Cemgil, Alpaslan Özdoğan, Kadir Manganın katledilmelerine yol açan olayları en etkili şekilde protesto ederek  devrimci dayanışmanın bir başka örneğini sergiledi. Mahir Çayan, 9 devrimciyle birlikte 30 Mart 1972'de kahramanca şehit düşerken, Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan 6 Mayıs 1972'de idam edilirken ölümü korkusuzca devrim ve sosyalizm sloganlarıyla karşıladılar. İbrahim Kaypakkaya ise 18 Mayıs 1973'de işkencede katledilirken "ser verip, sır vermeyen" komünist bir önder olarak bilinçlere kazındı.

Toplumun çoğunluğunu oluşturan emekçi yığınların örgütsüz ve dağınık olması bizim eksikliğimiz aslında bu bilinçte hareket ederek bu durumu aşmak öncelikli görevimizdir. İşte bu duruma müdahale ederek emekçilerin alternatifsiz olmadıklarını pratikte göstermek için, 71 devrimci hareketinin yarattığı devrimci fedakarlık, dayanışma ve birlikte mücadele ruhunu kuşanıp , 71 devrimci  önderleri Deniz, Mahir ve İbo'nun mirasını kendimize düstur alarak öne çıkmalı ve güçlerimizi birleştirmeliyiz.

Mahir, Deniz, İbrahim, Ulaş dahası tüm devrim şehitleri, emekçi halklarımızın kurtuluşu için yaşamlarını feda etmekten geri durmadılar. Onların ardılları olarak bugün bize düşen görev, onları toprak altında üzmeden devrimci miraslarına sahip çıkarak mücadeleyi her yerde, her alanda sürdürmeliyiz.